امیر کشوری۱، محمد صادق فاضلی۲، علیرضا کاظمینی۲، علی پاشا میثمی۳، محمد کاظم نوری طارملو۴

۱- گروه جراحی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، keshvari@tums.ac.ir
۲- گروه جراحی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
۳- گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
۴- پزشک عمومی و محقق، دانشگاه علوم پزشکی تهران

شما باید بدانید که چه موقع باید به دکتر مراجعه کنید. بهترین زمان مراجعه به پزشک برای معالجه کیست مویی همان زمانی است که احساس می کنید در بخش انتهایی ستون فقرات تان یک گودی کوچکی ایجاد شده است. اگر در این زمان به دکتر مراجعه کنید دردها و تورم های بعدی کیست مویی را تجربه نخواهید کرد.

خیلی از بیمارها و مردم با دلیل ندانستن و نداشتن شناخت درست از کیست مویی علائم آن را نادیده می گیرند و متوجه نیستند که اگر در همان روزهای اول به دکتر مراجعه می کردند, می توانستند با ساده ترین راه ها و بدون هیچ درد و التهابی کیست مویی خودشان را درمان کنند.

اگر کوچکترین درد, گودی یا توده ای را در ناحیه مورد نظر مشاهده یا احساس کردید خودتان را به دکتر متخصص کیست مویی برسانید, تا او با معاینه دقیق هم بیماری شما را تشخیص و تایید کند و هم روند درمانی آن را شروع نماید.

پس زمان مراجعه شما برای معالجه کیست مویی به دکتر درست زمانی است که گودی کوچکی روی پوست انتهای ستون فقرات خود مشاهده کنید. همینطور هر گونه تحریک و آلودگی در این ناحیه مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید. بعد از آلوده شدن, روی کیست یک مایع چرکی یا آبسه چرکی ایجاد می شود که بسیار اذیت کننده است. پس نگذارید کار به این مرحله بکشد.

سینوس پاپلونیدال
است که حفره یا حفراتی در زیر جلد که حاوی مو و بافت
گرانولاسیون هستند، به سطح پوست راه پیدا م ی کنند و ممکن است
باعث ترشح مزمن و بدبو شده و ایجاد آبسه حاد نمایند . ناحیه
شایعترین محل آن ،(Sacrococcygeal region) ساکروکوکسیژیال
می باشد. این بیماری با توجه به شیوع سنی آن ، یک عامل مهم بستری
شدن و جراحی در بین جوانان م یباشد. 1
طیف وسیعی از درمان های مختلف برای آن بیان شده که از
روش های محافظه کارانه مانند تزریق فنل تا روش های پیچیده مانند
فلاپ های پوستی عضلانی (مانند فلاپ گلوتئوس ماکزیموس
در آن قرار م یگیرند، اما ((Gluteus maximus myocutaneous flap)
هیچیک از این رو ش ها میزان عود بیماری را به صفر نرساند ه اند. برای
درمان سینوس پایلونیدال روشی می تواند اید ه آل باشد که افزون بر کم
بودن میزان عود، با عوارض کم و طول درمان کوتاه تر نیز همراه باشد
تا بیمار بتواند هر چه زودتر به محل کار خود باز گردد . در حال
حاضر جراحی روش درمانی رایج در تمام دنیا است . 2 انواع مختلفی
از جراحی برای این بیماری وجود دارد که قسمت مشترک آنها ،
برداشتن کامل سینوس و فیستو ل های جانبی آن، همراه با مقداری از
بافت اطراف می باشد. اما روش پوشاندن و پر کردن محل باقی مانده
پس از برداشتن سینوس ، مورد اختلاف نظر می باشد . برخی معتقدند
این محل باید باز گذاشته شود تا به مرور با ایجاد نسج گرانولاسیون و
به کمک پدیده انقباض بافتی، پر شود . گروهی دیگر این محل را
به صورت ساده می دوزند و بعضی دیگر به صورت نیمه کامل به روش
مارسوپیالیزاسیون این زخم را می بندند. گروهی دیگر از جراحان نیز
با استفاده از انواع مختلفی از فلاپ های ساده یا پیچیده زخم را ترمیم
می کنند. 1و 2
یکی از رو ش های توصیه شده برای بستن محل باقی مانده پس از
آن را معرفی Karydakis برداشتن سینوس پایلونیدال، روشی است که
کرده و به نام خود او معروف است . هدف اصلی این روش که برخی
آن را یک نوع فلاپ پیشرفته می دانند، کم کردن عمق گودی
و قرار نگرفتن محل ترمیم زخم در خط وسط م ی باشد . Intergluteal
معتقد است که برای ایجاد سینوس پایلونیدال سه عامل Karydakis
لازم می باشد که شامل : 1- مو ، 2- گودی و فشار پوستی در ناحیه
و 3- آسیب پذیری پوست می باشد. Natal cleft
او بر این باور است که اگر اسکار محل زخم پایلونیدال در خط
وسط بیافتد، به دلیل گودی این محل و به دلیل ضعف پوستی محل
ترمیم، شانس عود افزایش م ی یابد . وی نتایج خود را روی حدود
6000 بیمار با کمتر از 1% عود گزارش نمود که بیشتر ین تعداد بیمار
و کمترین میزان عود را در بین تمام گزارشات درمان سینوس
پایلونیدال داشته است. 3و 4 افراد دیگری که این روش را با تعداد بسیار
کمتر از بیماران تکرار نموده و نتایج خود را گزارش کرد ه اند، هر چند
نتوانستند چنین رقم پایی نی از عود داشته باشند ولی میزان عود آنها نیز
از بسیاری از رو ش ها کمتر بود . 5و 6 این روش جراحی ، در کشور ما
کمتر انجام می شود. در این مطالعه، نتایج جراحی سینوس پایلونیدال
با روش (Sacrococcygeal pilonidal sinus) ساکروکوکسیژیال
کاریداکیس گزارش شد.

روش بررسی
این مطالعه به صورت آینده نگر و به شیوه پیگیری به روش تک
انجام شده و شامل مواردی از سینوس (Single cohort) هم گروه
پایلونیدال بود که از آبان ماه سال 1385 تا شهریور 1392 در
جراحی شدند . Karydakis flap بیمارستان اما مخمینی (ره) به روش
تمام بیماران مبتلا با هر سن و جنس وارد مطالعه شد ند و فقط کسانی
که تمایل به این نوع عمل نداشتند و یا رضایت به ورود به این طرح
نداده و یا در زمان مراجعه دچار آبسه در محل بیماری بود ه و یا پس
از عمل قابل پیگیری نبودند، از این مطالعه کنار گذاشته شدند.
بیمار در وضعیت خوابیده :Karydakis تکنیک جراحی به روش
به شکم روی تخت عمل قرار می گیرد. دو طرف باسن بیمار به کمک
چسب های نواری طوری از یکدیگر باز می شو ند که عمق ناحیه
شکاف بین دو باسن به خوبی دیده شود.
رزکسیون سینوس پایلونیدال با این روش به صورت یک بیضی
غیرقرینه می باشد. اینکه این بیضی غیرقرینه در کد ام قسمت ناحیه
ساکروکوکسیژیال قرار گیرد و ابعاد آن چقدر باشد بستگی به تعداد و
محل سوراخ های خط وسط و سورا خ های جانبی و مسیر آنها د ارد و
در ابتدای عمل ، طراحی رزکسیون با کمک قلم استریل انجام شد
.( (شکل 1
روش طراحی رزکسیون : ابتدا تعداد و محل سورا خ های خط
وسط و سوراخ های جانبی و مسیر آنها با کمک پروب بررسی شد تا
محدوده حفره سینوس و نیز تراکت اصلی و تراک ت های جانبی
مشخص شود و از اینکه تمام آنها در محدوده رزکسیون قرار دارند
اطمینان حاصل گردد.
پوست این نواحی با دقت لمس گردید تا سفتی های غیرطبیعی که
می توانند نشانه اندوراسیون باشند ، مشخص شوند . از آنجا که در این
عمل، خط نها یی اسکار عمل بر روی یکی از باسن ها قرار می گیرد ،
در این مرحله باید سمتی که اسکار عمل به آن سمت کشیده م ی ش ود
انتخاب گردد . اگر سوراخ ها و سینوس های جانبی (یا اندوراسیون ) در
یک طرف از باسن قرار داشتند ، اسکار نها یی عمل به آن سمت کشیده
می شود، ولی اگر سینوس های جانبی در هر دو طرف قرار داشتند ، آن
سمتی انتخاب می شد که سینوس جانبی فاصله بیشتری از خط وسط
داشت و در صورت ی که سوراخ ها فقط در خط وسط قرار گرفته بودند
و سینوس جانبی وجود نداشت ، هر دو طرف قابل انتخاب بودند .
جراح باید در سمتی از بیمار بایستد که اسکار نها یی به آن سمت
کشیده م یشود.
ابتدا قطر بزرگ بیضی کشیده شد، این خط می بایست به فاصله
2 از خط وسط قرار داشته باشد و در واقع محل اسکار نهایی cm
می گردد. طول این خط متفاوت بود و بستگی به گستردگی
سوراخ های وس طی و جانبی داشت ولی 9 یا 10 سانتی متر مناسب
5 گرفته شد ولی بسته به وضعیت cm بود. عرض بیضی حدود
سوراخ های جانبی می توانست کوچکتر یا بزرگتر هم باشد . این بیضی
باید در محلی از ناحیه ساکروکوکسیژیال قرار می گرفت که عرض و
طول آن در جا یی قرار گیرد که همه سورا خ های وسطی و جانبی در
محدوده آن قرار داشته باشند.
پس از تعیین محل طول و عرض بیضی ، پا یین ترین نقطه از طول ،
یک سانت به سمت جراح (یعنی به سمتی که اسکار نها یی خواهد
بود Karydakis آمد) آورده شد ، این یک تغییر ، نسبت به روش اصلی
و باعث شد در نهایت انتهای برش به سمت مق عد کشیده نشود . بدین
ترتیب با وصل کردن این چهار نقطه (دو نقطه طرفی و نقاط فوقانی و
تحتانی) یک بیضی غیرقرینه ایجاد شد که تمام سوراخ ها، تراکت ها و
ایندوراسیون ها را دربر گرفت.
رزکسیون روی محدوده طراحی شده انجام شد . پیش از ایجاد
برش، در مسیر آن محلول یک در 200000 اپی نفرین ب ه صورت
زیرجلدی انفوزیون شد تا از خونریزی و کاهش دید و جاگذاشتن
دیواره سینوس جلوگیری شود . برش با تیغ بیستوری انجام شد ه و از
کوتر جهت ایجاد برش پرهیز شد چون سوزاندن باعث می ش ود اگر
قسمتی از سینوس جا بماند به خوبی تشخیص داده نشود . عمق برش
تا روی فاشیای ساکرال ادامه داده شد. در سمت کمک جراح ، این
برش به صورت عمودی به طرف پا یین هدایت شد ولی در سمت
جراح، برش به طور مایل تا روی فاشیای ساکرال در خط وسط ادامه
داده شد. بعد از پایان اکسیزیون، یک زخم قایقی بزرگ ایجاد می شود
که لبه دور از جراح ، حالت عمو دی و لبه سمت جراح ، حالت ما ی ل
داشت.
جهت ترمیم نقص بافتی ایجاد شده ، ابتدا لبة زخم در آن سمت
1 از سطح پوست و به عرض cm که دور از جراح بود ، در عمق
شد تا یک فلاپ پوستی که تمامی Undermine 2 در زیر پوست cm
طول زخم را در بر م ی گیرد تشکیل شود . ضخامت فلاپ یکنواخت
گرفته شد. این فلاپ در افراد چاق شامل چربی زیر جلدی بود و در
افراد لاغر ممکن بود فاشیای عمقی و عضله ر ا نیز در برگیرد . جهت
بستن زخم از دو لایه بخیه استفاده شد. لایه زیرین معمولا از شش
(Ethicon, Johnson and Johnson بخیه با نخ ویکریل یک صفر
تشکیل شده که به طور مجزا Medical Inc., Somerville, NJ, USA)
شده بود به Undermine از هم ، زده شد . در این لایه ، عمق محلی که
فاشیای عمقی ساکرال در خط وسط وصل گردید . همه بخیه ها از
نسج عبور داده شد ولی پیش از آنکه گره زده شوند، چسب هایی که
دو سمت باسن را از هم جدا کرده بود باز شدند و سپس در حالی که
کمک جراح نیز به نزدیک کردن سطح زیرین فلاپ به خط وسط
کمک کرد، سوچورها یکی پس از دیگری گره زده شد.
یک درن هموواک زیر سوچورها قرار گرفت و از سمت بالای
انسیزیون خارج شد. لایه دوم که با نخ ویکریل 2 صفر زده شد دو
لبه فلاپ را به همدیگر نز دیک تر کرد . پوست ب ه صورت ساب
کوتیکولار دوخته شد و گره ها نیز به داخل انداخته شد تا سطح پوست
آسیب نبیند . سوراخ خروجی درن نیز در خط وسط قرار نمی گرفت ،
چون هر آسیبی به پوست م ی توانست زمین ه ساز عود سینوس گردد .
یک دوز سفازولین پیش از شروع عمل داده شد و تا سه دوز پس از
عمل ادامه یافت. روی زخم به طور محکم پانسمان شد ه و بیمار در
اتاق ریکاوری و بخش ب ه صورت طاق باز خوابانیده شد تا به
هموستاز بیشتر کمک کند.
روز پس از عمل ، بیماران توسط جراح ویزیت شده ، پانسمان
محل جراحی تعویض و توصی ههای لازم در مورد نحوه مراقبت از
زخم به بیمار گوشزد و سپس ترخیص شدند. از آنها خواسته شد پس
از ترخیص ، در مقاطع هفته اول ، ماه اول ، ماه سوم پس از عمل و
سپس سالانه به درمانگاه پیگیری مراجعه نماید.
در این مراجعات از بیمار سئوالاتی در مورد نحوه پانسمان و
مراقبت از زخم و توانا یی بازگشت به کار شد ه و همچنین در هر
مراجعه، زخم از نظر میزان بهبودی و عوارض احتمالی مانند باز شدن
کامل یا ناکامل و یا عفونت و میزان آن و یا وجود هماتوم و سروما
معاینه و نتایج ثبت گردید.
داده های پیش و پس از عمل بیماران توسط جراح در فرم
SPSS software version 17 (SPSS, مشخصی ثبت گردید و سپس
شده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار Inc., Chicago, IL, USA)
گرفت. جهت داده های کمی، میانه، میانگین، حداقل، حداکثر و
انحراف معیار مورد محاسبه قرار گرفت. در مورد متغیرهای کیفی نیز
تعداد و درصد یافت هها در هر گروه ب هطور جداگانه محاسبه گردید.
جراحی Karydakis در این مطالعه در مجموع 141 بیمار به روش
-148)175 cm 57 ) سال ، میانه قد -14) شدند. میانه سن بیماران 25
123-47 ) و میانه شاخص توده بدن )80 kg 196 )، میانه وزن
kg/m2 پیگیری 36 (Median) 37/72-17/32 ) بود. مدت میانه )25/86
15 %) از بیماران زن / ماه (از سه تا 77 ماه ) بود. در مجموع 22 نفر ( 6
%81/ 84 %) مرد بودند . شایعترین علامت بیماران در 9 / و 119 نفر ( 4
0/ موارد ترشح چرک یا خونابه بود . طول مدت شروع بیماری بین 21
تا 240 ماه با میانه 12 ماه بود.
خصوصیات ظاهری سینوس پایلونیدال در بیماران این مطالعه در
24 %) از / جدول 1 نشان داده شده است. در مجموع 35 نفر ( 82
بیماران سابقه جراحی پیشین به دلیل سینوس پایلونیدال داشتند 12 نفر
از این افراد فقط سابقه درناژ به دلیل آبسه داشتند . جراحی پیشین در
2%) به روش بسته ، و / 8%) به روش باز ، در سه نفر ( 1 / 12 نفر ( 5
5%) به روش باز و یا بسته بوده است . هیچیک از آنها / هشت نفر ( 7
پیشتر با این روش عمل نشده بودند . از نظر وضعیت شغلی، 90 نفر
(%34/ 2%) بی کار و 48 نفر ( 04 / %63/82 ) شاغل، سه نفر ( 12 )
دانش آموز یا دانشجو بود هاند.
-53/ 120-35 ) دقیقه ( 20 ) 55/52 min متوسط زمان عمل
-19) 70/86 gr متوسط وزن قسمت برش شده ،(CI%95=57/84
cm متوسط عرض قسمت برش شده ،(CI%95=78/39-63/34) (326
10/06 cm و متوسط طول آن (CI%95=4/55-4/09) (11/5-3) 4/32
بود. (CI%95=10/48-9/64) (17-3/5)

متوسط زمان بهبو دی زخم یعنی متوسط زمانی که زخم به طور کامل
-12/ 15 روز ( 79 / اپی تلیالیزه شده و دیگر نیاز به پانسمان نداشته 92
2) روز بود. متوسط زمان -120) و میانه آن 10 (CI%95=19/04
بازگشت به کار یعنی متوسط زمانی که بیمار توانسته به کار پیشین
و میانه آن 14 (CI%95=15/83-13/ 14 روز ( 05 / خود بپردازد 44
1-35 ) روز بود. )
متوسط میزان رضایت بیماران بر اساس تعیین عددی بین یک تا
پنج که در مقاطع روز اول ، هفته اول ، ماه اول ، ماه سوم و سپس سالانه
4 بود. / 4 تا 91 / پرسیده شده، اعدادی بین 34
متوسط نمره درد بیماران که بر اساس تعیین عددی بین صفر تا
1 و در / 2، در ماه اول 30 / 5، در هفته اول 42 / 10 بوده، در روز اول 19
0 بود. / ماه سوم 62
عوارض زودرس پس از عمل ، در جدول 2 ارایه شد . عفونت
زخم در هشت نفر ایجاد شد که فقط در سه نفر همراه با خروج
ترشحات شبیه چرک و در بقیه موارد به صورت تورم و قرمزی زخم
بود. از این گروه فقط در یک نفر نیاز به باز کردن انتهای زخم و
خروج ترشحات بود . به جز یک نفر که بستری و سفازولین وریدی
گرفتند، سایر افراد با مصرف سفالکسین خوراکی بهبود یاف تند. هماتوم
در یک بیمار به وجود آمد که با بستری و استراحت نسبی و بدون
نیاز به اقدام جراحی بهبود یافت. یک بیمار سروما پیدا کرد که

متوسط سن بیماران در این مطالعه 33
سایر مطالعات 6 بالاتر بود. شا ید علت آن وجود چندین بیمار بالای
سن 40 سال و بیماران بیشمار بالای 30 سال در بین آنان بود. در این
مطالعه نسبت مرد به زن از پنج به یک هم بیشتر بود. این نسبت بیشتر
از آمار سه به یک در مقالات مشابه بود. 6و 7
Karydakis با توجه به اینکه بیماران در انتخاب جراحی به روش
آزاد بودند به نظر می رسد زنان تمایل کمتری به این عمل نشان داد ه اند.
شاید دلیل این امر تغییر شکلی است که در قسمت فوقانی شکاف بین
دو باسن با این تکنیک ایجاد می شود و چون این مورد پیش از عمل
به همه بیماران یادآوری می شد، بنابراین زنان با توجه به احتمال تغییر
شکل ظاهری، تمایل کمتری به آن نشان داده اند.
37/72-17/32 ) بود که )25/86 kg/m متوسط شاخص توده بدن 2
مشابه سایر مطالعات 8و 9 بود. در مورد مشخصات سینوس پایلونیدال
در مطالعه حاضر ، از نظر فاصله پا یین ترین سوراخ تا آنوس مشابه تنها
مطالعه ای بود که این اعداد را اعلام کرده است. 9
ولی تعداد سورا خ های خط وسط و سوراخ های جانبی در مطالعه
حاضر بیشتر بودند که م ی تواند نشانه ای بر بزرگتر بودن ابعاد سینوس
پایلونیدال در بیماران مطالعه حاضر نسبت به آن مطالعه باشد . به
همین دلیل ابعاد توده برداشته شده نیز با مدیان طول 10 در مقایسه با
63 در / 5 و مدیان وزن 5 cm 7، مدیان عرض چهار در مقایسه با cm
34 بزرگتر از آن مطالعه بوده است . متوسط زمان عمل در gr مقایسه با
120-35 ) می باشد. در سایر مطالعات که زمان ) 55/52 min بیماران ما
جراحی به روش کاریداکیس را ذکر کرد ه اند این زمان بین 22 تا 81
9 متوسط مدت زمان بهبودی زخم یعنی زمانی که - بوده است . 13 min
زخم کامل بسته شده و پس از آن بیمار دیگر نیاز به پانسمان نداشته
15 (دو تا 120 ) روز می باشد. در سایر / است، در بیماران ما 92
مطالعات این زمان بین دو تا 63 روز گزارش شده است. 8و 9و 14 و 15
( 14 (یک تا 35 / متوسط زمان بازگشت به کار در بیماران ما 44
در Karydakis روز بود. زمان بازگشت به کار در جراحی به روش
مقالات مختلف بین سه تا 56 روز بود. 6و 8و 9و 11 و 13 و 14 و 15
از نظر عوارض زودرس پس از عمل ، در بیماران ما شایعترین
17 نفر ) ) %12/ پیامد جراحی ، باز شدن محدود زخم بود که در 1
بیماران به وقوع پیوسته و در غالب موارد به صورت باز شدن سطحی
در قسمت انتهایی بود.
با پانسمان روزانه اکثر این بیماران بهبود یافتند و فقط دو نفر
جهت ترمیم سریعتر زخم نیاز به کورتاژ پیدا کردند ، هیچیک از این
موارد منجر به عود نشد.
% در مقالات مشابه عارضه باز شدن محدود زخم ، از 6% تا 38
گزارش شد ه است . 9و 13 و 16 یک مورد از بیماران ما دچار باز شدن کامل
زخم در تمام طول آن شد که ناشی از اصابت ضربات مستقیم به محل
زخم (در یک درگیری) در روز نهم پس از عمل بود که در اتاق عمل،
زخم تحت ترمیم دوباره قرار گرفت . پیامد باز شدن کامل زخم در
8% گزارش شده است. 9و 13 و 16 / 2% تا 4 / مقالات دیگر از 9
عارضه عفونت به مفهوم ترشح چرکی از زخم در بیماران ما در
%5/8 (هشت نفر ) بیماران ایجاد شد که فقط یک مورد آنها نیاز به باز
کردن انتهای زخم جهت خروج کامل چرک ها پیدا کرد و بقیه موارد
با پانسمان و مصرف آن تی بیوتیک خوراکی بهبود یافتند . در یک بیمار ،
آنتی بیوتیک به صورت وریدی تجویز شد . این بیمار ، چند روز بستری
شد و پس از بهبودی نسبی ، بدون نیاز به اقدام جراحی مرخص شد .
بین Karydakis در مقالات بررسی شده ، عارضه عفونت در روش
1/3 تا 12 % گزارش شده است . 10 و 11 و 13 و 14 عو ارض دیگر این روش
بسیار محدود بوده و شامل هماتوم و سروما م ی باشد که هر یک از
آنها فقط در یک بیمار اتفاق افتاده است . بیماری که هماتوم داشت ،
چند روز بستری شد و آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک دریافت کرد و با
حال عمومی خوب و بدون هیچ عارضه دیگری مرخص شد . بیماری
که سروم ا داشت ، به صورت خود به خود تخلیه شد و هیچ عارضه
دیگری پیدا نکرد . عارضه هماتوم و سروما در سایر مطالعات نیز

حدود 2
در بیماران خودش که حدود 6000 Karydakis . %1/42 دو مورد بود
نفر بوده اند، میزان عود را 1% گزارش نموده است. 3
پژوهشگران دیگر با تعداد کمتر بیماران ، میزان عود جراحی با این
4% عود اعلام کردند . 5و 11 و 13 و 1416 بدین ترتیب / روش ر ا حداکثر تا 8
برای Karydakis می توان نتیجه گرفت که جراحی به روش
سینوس های پایلونیدال در ناحیه ساکروکوکسیژیال با اطمینان و کم
عارضه است که ویژگی آن احتمال عود بسیار ناچیز و بهبودی و
بازگشت به کار سریع م ی باشد. جراحانی که تمایل دارند شانس عود
بیماران آنها کم باشد و یا زخم آنها زود ترمیم شود ، بهتر است این
روش را در پیش گ یرند. همچنین با توجه به امکان اکسیزیون وسیع ،
این روش برای بیمارانی که سوراخ های وسطی و جانبی بیشمار
دارند، بسیار مناسب است.
سپاسگزاری: این مقاله بخشی از طرح تحقیقاتی با عنوان "مقایسه
درمان سینوس پایلونیدال ساکروکوکسیژیال ب ه روش کاریداکیس و
روش باز از نظر میزان عود ، عوارض بازگشت به کار، زمان بهبود
کامل زخم و رضایتمندی بیم اران در بیمارستان اما م خمینی (ره) در
سال های 1386 تا 1389 " مصوب دانشگاه علوم پزشکی تهران در
86 می باشد که با حمایت دانشگاه -04-30- سال 1386 با کد 6148
علوم پزشکی تهران اجرا شده است

References

McCallum I, King PM, Bruce J. Healing by primary versus secondary
intention after surgical treatment for pilonidal sinus.
Cochrane Database Syst Rev 2007;(4):CD006213.
2. Chintapatla S, Safarani N, Kumar S, Haboubi N. Sacrococcygeal
pilonidal sinus: historical review, pathological insight and surgical
options. Tech Coloproctol 2003;7(1):3-8.
3. Karydakis GE. Easy and successful treatment of pilonidal sinus
after explanation of its causative process. Aust N Z J Surg
1992;62(5):385-9.
4. Karydakis GE. New approach to the problem of pilonidal sinus.
Lancet 1973;2(7843):1414-5.
5. Kitchen PR. Pilonidal sinus: experience with the Karydakis flap.
Br J Surg 1996;83(10):1452-5.
6. Moran DC, Kavanagh DO, Adhmed I, Regan MC. Excision and
primary closure using the Karydakis flap for the treatment of pilonidal
disease: outcomes from a single institution. World J Surg
2011;35(8):1803-8.
7. Sondenaa K, Andersen E, Nesvik I, Søreide JA. Patient characteristics
and symptoms in chronic pilonidal sinus disease. Int J
Colorectal Dis 1995;10(1):39-42.
8. Akinci OF, Coskun A, Uzunkoy A. Simple and effective surgical
treatment of pilonidal sinus: asymmetric excision and primary
closure using suction drain and subcuticular skin closure.
Dis Colon Rectum 2000;43(5):701-6; discussion 706-7.
9. Anderson JH, Yip CO, Nagabhushan JS, Connelly SJ. Day-case
Karydakis flap for pilonidal sinus. Dis Colon Rectum
2008;51(1):134-8.
10. Petersen S, Aumann G, Kramer A, Doll D, Sailer M, Hellmich G.
Short-term results of Karydakis flap for pilonidal sinus disease. Tech
Coloproctol 2007;11(3):235-40.
11. Ates M, Dirican A, Sarac M, Aslan A, Colak C. Short and long-term
results of the Karydakis flap versus the Limberg flap for treating pilonidal
sinus disease: a prospective randomized study. Am J Surg
2011;202(5):568-73.
12. Morden P, Drongowski RA, Geiger JD, Hirschl RB, Teitelbaum DH.
Comparison of Karydakis versus midline excision for treatment of
pilonidal sinus disease. Pediatr Surg Int 2005;21(10):793-6.
13. Can MF, Sevinc MM, Hancerliogullari O, Yilmaz M, Yagci G. Multicenter
prospective randomized trial comparing modified Limberg
flap transposition and Karydakis flap reconstruction in patients with
sacrococcygeal pilonidal disease. Am J Surg 2010;200(3):318-27.
14. Testini M, Piccinni G, Miniello S, Di Venere B, Lissidini G, Nicolardi
V, et al. Treatment of chronic pilonidal sinus with local anaesthesia:
a randomized trial of closed compared with open technique.
Colorectal Dis 2001;3(6):427-30.
15. Ersoy E, Devay AO, Aktimur R, Doganay B, Ozdoğan M, Gündoğdu
RH. Comparison of the short-term results after Limberg and
Karydakis procedures for pilonidal disease: randomized prospective
analysis of 100 patients. Colorectal Dis 2009;11(7):705-10.
16. Keshava A, Young CJ, Rickard MJ, Sinclair G. Karydakis flap repair
for sacrococcygeal pilonidal sinus disease: how important is technique?
ANZ J Surg 2007;77(3):181-3.

منبع: بررسی آینده نگر موارد جراحی به روش فلاپ کاریداکیس در سینوس پایلونیدال